Kobiety mają swoich fryzjerów, zakłady kosmetyczne, salony z odzieżą, programy telewizyjne, dla nich jest przeznaczona większość tytułów prasowych, które w przeciwieństwie do prasy "męskiej" przeładowanej polityką, przynoszą dochód. Skoro świat jest podzielony na damski i męski - nie mówimy o jakiejkolwiek dyskryminacji, leczo charakterystycznej dla płci odmiennej wrażliwości estetycznej - dlaczego samochody miałyby funkcjonować w formule unisex?
W latach 1955-6 Dodge wytwarzało samochód przeznaczony wyłącznie dla pań - Dodge La Femme. W latach pięćdziesiątych XX wieku styliści mieli więcej swobody niż kiedykolwiek przedtem. Świetnie sie bawili przy projektowaniu, a klientela zapładniała wyobraźnię żądając egzotyki, więcej chromów, giętych szyb, płetw, błysku i poloru. Oryginalne auta z mnóstwem gadżetów świetnie służyły jako przynęta na klienta, który chętnie kupował standardową wersję.
Przeładowane dodatkami auta zazwyczaj nie wchodziły do produkcji seryjnej, aczkolwiek jest kilka wyjątków (Cadillac Eldorado Brougham, Continental Mark II, które są marzeniem kolekcjonerów). W latach 50-tych XX wieku producenci często kierowali swoją ofertę do kobiet. Kilka aut zaprojektował Pontiac Różówa Paryżanka, Chevrolet Impala Martinique, Cadillac Eldorado Seville Baronesse).
Koncern Chryslera zaczął realizować ideę damskiego samochodu w 1954 roku. W latach 1954-5 zaprezentowano dwie wersje auta La Comtesse i Le Comte. Pierwsze w kolorach różu i bladej szarości miało oddziaływać na damską wrażliwość, zaś Le Comte utrzymany w czerni i brązie był męski - macho. Na początku 1955 roku do salonów dealerów Dodga trafiły broszury zapowiadające model Custom Royal Lancer. Niebawem obwieszczono sprzedaż auta w wersji La Femme ze specjalnym wyposażeniem i wykończeniem.
W reklamach z tego okresu dominowały modelki w paryskich kreacjach i futrach, dłonie wciskające guziki automatu, przekręcające gałki, wkładające kluczyki. Piękna płeć bez trudu radziła sobie z obsługą potężnej maszyny. na zdjęciach reklamowych mężczyźni występowali w rolach drugoplanowych, zazwyczaj z wężem ogrodowym w dłoni, podlewający trawniki. W tamtych latach Dodge chciało sprzedawać samochody kobietom.
W czym przejawiała się kobiecość Dodga Custom Royal Lancer La Femme? Kolorami karoserii były róż, szafir i biały Na przednich błotnikach widniała złota plakietka z napisem "La Femme". Najważniejsze były jednak damskie akcesoria stanowiące standardowe wyposażenie samochodu. W schowkach w oparciach przednich kanap było miejsce na przeciwdeszczową narzutkę, przeciwdeszczowy płaszcz w stylu rybackim, parasolkę, kalosze i torebkę na ramię. W torebce zaś były puderniczka zapalniczka, szminka i papierośnica. Specjalnie zaprojektowana na obicia tkanina miała fakturę i wzór stylizowany na gobelin. W szaroróżowe tło wplecione były pączki róży. Wzór kwiatowych pąków był powielany na parasolce, kapeluszu, płaszczu i kaloszach. Róż dominował zresztą we wszystkich elementach wystroju auta, różowa była nawet kolumna kierownicy. Z różem współgrały elementy wyposażenia np. dywaniki w kolorze ciemnego burgunda.
Damskie akcesoria dodawane do każdego modelu w wersji La Femme sprawiały producentom nieco kłopotu. Zarówno płaszcz, jak kapelusz udało sie zaprojektować w rozmiarze uniwersalnym, wiekszy kłopot stanowiły kalosze. Niektórzy twierdzą nawet, że kalosze pojawiały się tylko na broszurach reklamowych, w rzeczywistości zaś własnie ze względu na kłopoty z numeracją, nie znalazły się na wyposażeniu samochodu. Była jednak w nim torebka z rózowej cielęcej skóry i z niezbędnymi drobiazgami. W rózowej puderniczce znajdował sie oczywiście rózowy puder. Papierośnica była przeznaczona dla papierosów starego typu (bez filtra). Szczególnie efektowna jest maleńka zapalniczka w stylu art deco. Natomiast o szmince mówi się, że jej róż był w innym odcieniu niż reszta samochodu. W torebce był jeszcze złoty łańcuszek z plakietką "Evans", eksluzywnej firmy odzieżowej z Chicago, która zaopatrywała Dodga w większość damskich dodatków.
La Femme w odrobinę zmienionej wersji był produkowany także w roku 1956. Późniejszy model został pozbawiony częściowo damskiego wyposażenia np. torebki z drobiazgami, dodano natomiast odtwarzacz płyt analogowych 7-calowych odsłuchiwanych przez radio. Nie zachowały sie wiarygodne dane na temat wyprodukowanych egzemplarzy modelu Custom Royal Lancer w wersji La Femme. Prawdopodobnie w ciągu dwóch lat sprzedano 300-1000 sztuk.
Dlaczego tak mało? Przyczyna tkwi prawdopodobnie w tym, iż auto zaprojektowali mężczyźni. Wymyślili samochód, który w ich mniemaniu miał utrafić w gusta kobiet, zaś stworzyli produkt na rynek w rzeczywistości nieistniejący. O ostatecznym fiasku pomysłu samochodu dla kobiet przesądził brak... reklamy. Koncern Chryslera wyprodukował auto i... zapomniał o nim, angażując siły w promowanie innych modeli: De Soto Adventurer i Chrysler z serii 300 letters.
Brochure of 1956 Dodge La Femme
