Pete przedstawia De Soto 1961
Oto mój De Soto z 1961 roku w wersji 4-drzwiowy hardtop.
To był ostatni rok produkcji De Soto. Produkcja się zakończyła 30 października 1960, więc jeśli go oglądasz, na pewno wiesz, że wiele takich już nie zostało.
Pozwólcie mi zacząć opis od tego, że samochód NIE jest odrestaurowany, ma 90 % oryginalnego lakieru, a wyposażenie, wnętrze i silnik, a nawet wykładziny bagażnika są w pełni oryginalne.
Zacznijmy historię od roku 1968, kiedy to samochód przestał jeździć wraz ze śmiercią pierwszego właściciela. Jego żona postawiła samochód w garażu. Samochód stał aż do 2005 roku, kiedy to gość (od którego wóz kupiłem), odkupił samochód i wyjechał nim na drogę. Z powodów zdrowotnych nie mógł go potem utrzymać i mi go odsprzedał.
Planowałem go trzymać dla siebie po wsze czasy, lecz względy rodzinne zmuszają mnie do pozbycia się jednej lub nawet dwóch zabawek.
Nadwozie jest dobre, jest parę zadrapań i śladów przetarcia, najgorsze jest na klapie bagażnika, małe wklęśnięcie na drzwiach kierowcy (zadrapanie 4-calowe), małe uszkodzenie z tyłu pod klapą bagażnika (około ćwierci cala) i inne.
Lakier nadal lśni i świetnie wygląda zważywszy na jego wiek. Było pewne przemalowanie nad górną częścią przednich świateł, lecz nie oznacza to żadnych wiekszych napraw.
Rdza jest BARDZO znikoma (trzeba wspomnieć, że samochody z epoki Forward Look miały tendencję do szybkiego rdzewienia). Jest parę bąbelków rdzy w górnej partii błotników (gdzie było powtórne nadmalowanie) i pod spodem błotnika od strony pasażera - dwa bąbelki wielkości jednocentówki. NIE MA żadnej innej rdzy, przed która się tak boję. Podłoga, bagażnik, klapa bagażnika, profile drzwi są w porządku. ZERO rdzy.
Garażowanie przez cały swój żywot uchroniło lakier i oryginalność samochodu. Planowałem odnowić nadwozie, lecz jej oryginalność sprawila, że postanowiłem się cieszyć tym autem. Mało jest naprawdę takich aut fabrycznie oryginalnych.
Na wyposażeniu samochodu jest pięć oryginalnych obręczy kół szarych (może beżowych) z bardzo starymi oponami, napompowanymi. Oryginalne felgi są w bardzo dobrym stanie.
Wnętrze jest stuprocentowo oryginalne, co można zobaczyć na zdjęciach. Dodałem srebrny pas bezpieczeństwa w celu wspólnej jazdy z moją córką, jest inny niż fabryczny.
Wymieniłem nowe opony radialne i kołpaki na koła od Chryslera z 1961 roku dla szpanerskiego wyglądu, i potrącę 200 dolarów od ceny, jeśli mi je zostawisz. Wszystkie chromy i emblematy są i są w doskonalym stanie, niższa część grilu zaczyna matowieć. Deska rozdzielcza jest w bardzo dobrym stanie, tak samo jej wyściółka (żadnych popękań), zaś dwukolorowa kierownica jest prawie doskonała.
Deska rozdzielcza zapala się równo, a radio nadal gra dawne kawałki.
Wskaźnik benzyny czasem dziala, a w prędkościomierzu brakuje "igiełki" wskaźnika.
Wskaźniki amperomierza i temperatury działają świetnie. Dywanik jest stary, lecz zachowany poprzez maty pełnej długości.
Fotel kierowcy jest troszkę wysiedziany na dole i ma parę cienkich przetarć w kilku miejscach. Tylne siedzenia są doskonałe.
Oryginalny silnik 361 względem mechanicznym działa wspaniale, zaś skrzynia biegów (na guziki) dobrze przełącza biegi. Nieznacznie je podrasowałem i wyczyściłem chłodnicę, ponadto dałem nową pompę wody i inne drobiazgi, by się cieszyć jazdą latem po Georgii.
Jeździ wspaniale, hamulce są jak nowe, wymieniłem wał rozrządu. Zapala za każdym razem i jeździ jak nowa. Serwo kierownicy działa świetnie, a jazda jest przyjemnością. Auto nie ma żadnych kłopotów mechanicznych, ba, możesz nim jechać nawet na Alaskę!
Ale tego oczywiście nie gwarantuję. Górna część silnika została osprejowana szarą farbą gruntującą przed poprzedniego właściciela. Nie mam pojęcia, po co. Jest to klasyczny przykład oryginalnego i rzadkiego samochodu.
Chciałem pojechać nim nawet do Tulsy, na uroczystość podniesienia Belvedere'a, ale jednak pojechałem innym autem, Plymouthem z 1958 roku. Kocham Mopary z epoki Forward Look, i z żalem pozbywam się takiego, no ale rodzina na pierwszym miejscu, co?
Pete presents his 1961 De Soto
This is my 1961 DeSoto 4-door hardtop.
This is the last year of the DeSoto, ending production on November 30, 1960, and odds are if you're looking at this, you know that there are not too many of these around.
Let me start the description by stating that this car is NOT restored, it is still wearing about 90% of its original paint, and features her completely original interior, engine and even trunk cardboards and mat.
The story goes that this car was driven up until about 1968 when the original owner died, and his wife parked the car in the garage until about 2005 when the fellow I bought the car from aquired it and got it back on the road. For health reasons, he could not keep it and sold it to me.
I had planned on keeping this forever, but family matters require me to loose a toy or two.
The body is good, showing minor scratches and scuffs, the worst scratches being on the trunk lid, a small dent on the driver door (about a 4-inch scrape), a minor dent on the rear, under the trunk lid (about a quarter size), and other smaller aging.
The paint still shines and shows very well considering its age. There has been some minor respray around the top of the headlights, but it does not indicate there has been any major repair.
The rust is VERY minor for this car. (The forward look-era cars are notorious for rust). There is some slight bubbling over the top of the fenders, where the respray is, and also some rust appearing on the bottom of the passenger side fender, two bubbles about the size of a dime.
There is NO other rust on the car that I'm aware of, the floors, trunk, trunk lid, rear window edging are all clear, with NO rust.
Being garaged all her life has really saved her paint and integrity. I considered restoring the body, but as original and as nice as it is, I chose to enjoy her as she is. Not too many rare cars like this are this factory.
Going with the car are all five original gray (or is it tan?) rims with very old whitewall tires, that all hold air, with the original full-size wheelcovers that are in very good shape.
I put the new radials and '61 Chrysler dog dish hubcaps on the car for that cool look, and will deduct $200 from the sale price if you let me keep them! All the chrome and emblems are present and in great shape, the lower grille has some minor bending.
The interior is 100% original, and I'll let the pictures do the talking. I added the silver seat belt for my daughter to ride with me, other than that she's factory.
The dash is nice, as well as the padding (no cracks), and the two-tone steering wheel is almost perfect. The dash lights up fine, and the radio still plays the oldies.
The gas gauge works sometimes, and the speedo is missing the needle. The amp meter and temp meter work fine. The carpet is old, but has been saved by the full-length mats.
The driver seat has come apart on the bottom, and is wearing thin in a few places. The rear seat is perfect.
Mechanically, the original 361 runs great, and the push-button tranny shifts fine. I have recently tuned her up, and re-cored the radiator, and put on a new water pump and hoses and belts for the wonderful Georgia summer.
She runs great. Also, the brakes look new, and I replaced the master cylinder. She starts every time, and runs like new. The power steering is right, and she is a joy to drive. There are no known mechanical problems, and I would not hesitate to drive her to Alaska!
But, of course, I don't offer any guarantee. The top of the engine was sprayed with gray primer by the previous owner (I have no idea why). It is a great, original example of a rare car.
I almost drove her to Tulsa for the Belvedere lift-up, but drove my '58 Plymouth instead. I love these old Forward Look Mopars, and hate to let any of them go, but family first, eh?
